Ik ben opgeleid als fysiotherapeut en heb een aantal jaren als privébehandelaar gewerkt, waarbij ik vooral patiënten met neurologische aandoeningen heb begeleid. Sinds 2019 werk ik in het functioneel heropvoedings- en revalidatiecentrum L’ESPOIR als fysiotherapeut en in de eenheid Onderzoek-Innovatie-Ontwikkeling. Technologiebewaking, tests, onderzoeksprojecten… Ons team is betrokken bij een interdisciplinaire aanpak van de ontwikkeling van praktijken om patiënten en de professionals die met hen werken de best mogelijke ondersteuning te bieden.
Ik heb in 2019 inderdaad een Wheeleo® gekocht en heb deze in mijn praktijk kunnen gebruiken. Het principe is heel eenvoudig: het is een nieuwe generatie loophulpmiddel. Het belangrijkste voordeel is dat de patiënt zich kan verplaatsen zonder te hoeven tillen op wat ook wel een ‘looprek’ wordt genoemd. Het resultaat is een duidelijke verbetering van de vloeiendheid, waardoor het gemakkelijker is om de nodige tijden aan te houden en een hand vrij te maken voor het dragen van kleine voorwerpen.
Zoals alle technische hulpmiddelen voldoet Wheeleo® niet aan de behoeften van alle patiënten. Patiënten met ernstige aandachts- of cognitieve problemen zijn vaak niet in staat om het te gebruiken. Maar het is een relevante oplossing voor het verbeteren van de mobiliteit van een aantal profielen, vanaf het begin van de zorg. Feit is dat als een patiënt eenmaal gewoonten heeft, het moeilijk is om die te veranderen. Om je zelfvertrouwen op te bouwen, kan het een goed idee zijn om vanaf het begin met een Wheeleo® te trainen.
De keuze wordt per geval gemaakt, op basis van de pathologie, behoeften en persoonlijke gevoelens van de patiënt. Het kan bijvoorbeeld iemand zijn die moeite heeft met lopen na een beroerte, of die evenwichtsproblemen heeft door een slechte controle over een onderste ledemaat of verlies van gevoel in de voet. Ik had een patiënt met dit profiel die veel vooruitgang boekte in termen van vloeiendheid door deze loopstok te gebruiken. Hetzelfde geldt voor een patiënt die lijdt aan de ziekte van Parkinson en houdingsproblemen vertoont met een Pisa-syndroom – een zijdelings gekantelde houding. Met de Wheeleo® kon ze zich zelfstandig door haar flat bewegen en kleine voorwerpen oppakken, wat niet het geval was met een rollator met 2 wielen.
In feite zijn het, ongeacht de pathologie, vooral mensen die lijden aan verlamming of parese aan één kant van het lichaam, voornamelijk als gevolg van neurologische aandoeningen. Ik heb het natuurlijk alleen over de patiënten die ik kan revalideren. Wandelstok, rollator, Wheeleo®… Om de juiste keuze te maken, moet u de uitvoerende en aandachtsproblemen van uw patiënten beoordelen, evenals de risico’s die ze nemen en hun vermogen om zich zelfstandig te ontwikkelen. En ik moet erop wijzen dat ik nog niet de gelegenheid heb gehad om twee stokken te testen, één aan elke kant, om te zien of deze formule geschikt is voor bepaalde patiënten.
Een patiënt met een unilaterale aandoening die een eenvoudige wandelstok met een loper gebruikt, zal minder “snel” lopen dan met de Wheeleo® en zal minder uithoudingsvermogen hebben – de wandelstok vergt meer inspanning en concentratie. Het loopt ook soepeler dan met een drie- of viervoetige wandelstok.
Afhankelijk van de geassocieerde cognitieve problemen is een aanpassingsperiode van minstens één of twee sessies nodig. Als een patiënt bijvoorbeeld moeite heeft met het optillen van zijn voet, moet hij gecompenseerd worden met een orthese om de voet te ondersteunen of moet hij geholpen worden om zich erop te concentreren zodat hij het juiste ritme vindt. Een patiënt die een paar weken eerder een beroerte heeft gehad, zal bijvoorbeeld moeite hebben om gewicht op zijn been te zetten. De professional moet de patiënt voorbereiden door hem of haar vast te houden zodat hij of zij het been durft neer te leggen, en het liefst zo snel mogelijk om het herstel te bevorderen.
De Wheeleo® lijkt me erg stabiel. Hij kan soms een beetje afdwalen, maar ik heb hem persoonlijk nog nooit over de rand zien gaan. Het belangrijkste is dat de patiënt begrijpt dat hij het dicht bij zich moet houden. De nadruk ligt op de paretische kant van het lichaam: omdat het lopen sneller en vloeiender gaat, moet je ervoor zorgen dat het andere been volgt. Om dit risico in een vroeg stadium te vermijden, moet de professional ervoor zorgen dat hij of zij goed gepositioneerd is ten opzichte van de patiënt. Maar er is geen reden waarom je het niet rustig aan zou doen om je te oriënteren.
Ik denk dat het belangrijk is om dit nieuwe technische hulpmiddel uit te proberen. We mogen een oplossing die gunstig zou kunnen zijn voor een aantal patiënten niet negeren. Vooral omdat, in tegenstelling tot wat je zou denken, het risico niet groter lijkt te zijn dan bij een andere hengel. Het is een interessante aanvulling op de klassieke wandelstok of rollator.
Vul dit korte formulier in zodat we contact met je kunnen opnemen om een test af te spreken.
